Wyszukaj
Zmień rozmiar czcionki
Wersje kontrastowe
Jest uznanym autorytetem w dyscyplinach ekonomii oraz nauk o zarządzaniu i jakości. W zainteresowaniach naukowych E. Skawińskiej, biorąc pod uwagę kryterium perspektywy czasowej, można wyróżnić pięć nurtów badawczych. Pierwszy z nich był związany z paradygmatem organizacyjnym (lata 70/80-te) przyjmującym przedsiębiorstwo za główny podmiot gospodarowania i koncentrował się na zarządzaniu gospodarką żywnościową, ze szczególnym uwzględnieniem spółdzielczości rolniczej. Bazą do inspiracji tego kierunku badań były doświadczenia praktyczne .Natomiast w rozwoju tej koncepcji pomocne było uczestnictwo w stażu w Szwecji (Sztockholm i Uppsala) oraz w Rostocku. Teoretyczne uogólnienia i wnioski z tych badań są wciąż aktualne.
W drugim nurcie (lata 90-te) zgodnie ze sformułowaną tezą o potrzebie prowadzenia odrębnej polityki strukturalnej w sektorze żywnościowym, podobnie jak w krajach UE, analizowała europejską politykę regionalną i spółdzielczości, szczególnie mleczarskiej (analizy mezo). Wdrażała do literatury polskiej metody delimitacji rolniczych i wiejskich obszarów problemowych oraz sposobu ich rozwoju. Doskonaliła swój warsztat naukowy na Uniwersytetach w Angers i Padwie, Edynburgu i Glasgow oraz ETA w Zurichu. Udokumentowała potrzebę i zakres stosowania interwencjonizmu państwowego w rozwoju wielofunkcyjnym obszarów wiejskich (paradygmat systemowy. Dorobek z tego zakresu, szczególnie nowe propozycje metodyczno-aplikacyjne, jest oryginalny i twórczy w paradygmacie permanentnego rozwoju.
Trzeci nurt Jej zainteresowań dotyczy przełomu lat 90/ 2000 tj. okresu przedakcesyjnego integracji Polski z Unią Europejską. Wówczas prowadziła wiele badań, stawiając nowatorskie hipotezy w zakresie pokonywania sprzeczności interesów między różnymi podmiotami. Szczególną uwagę zwróciła na bariery dostosowania przedsiębiorstw sektora żywnościowego i sposoby wzrostu, ich konkurencyjność w procesie integracji europejskiej (podejście pozycyjne) oraz rolę zarządzania marketingiem w przedsiębiorstwach przemysłowych funkcjonujących w gospodarce rynkowej. Poszukiwała równowagi poprzez racjonalizację procesów rozwoju regionów gospodarczych, leżącej u podstaw paradygmatu zrównoważonego rozwoju. W celu doskonalenia swojej wiedzy i weryfikacji założeń teoretycznych, przebywała na stażach na Uniwersytecie w Glasgow i w Berlinie na Uniwersytecie Humboldta. Jej prace są dobrze osadzone w ówczesnej praktyce gospodarczej. Pełniła bowiem funkcje przewodniczącej czy też członka rad nadzorczych w Spółkach Skarbu Państwa. Jednocześnie wykonywała szereg ekspertyz oraz badań na zlecenie różnych instytucji, firm, których wyniki zostały wdrożone. Są to np. ekspertyza dla Sejmu RP dotycząca celowości i formy utworzenia Krajowej Spółki Cukrowej „Cukier Polski”, model kooperacji dystrybucyjnej przedsiębiorstw mleczarskich, weryfikowany utworzonym konsorcjum, a opracowany w ramach stażu z POKL pt. „ Naukowcy w Wielkopolskich firmach, staże badawcze szansą podniesienia innowacyjności kluczowych branż dla rozwoju regionu”, ekspertyza dla GIG.
Czwarty nurt zainteresowań (okres 1997-2012) dotyczy konkurencyjności podmiotów krajowych na rynku globalnym (paradygmat globalnego rynku). Przeprowadziła Ona wiele badań empirycznych w tym zakresie, których wyniki zostały opublikowane. Prezentuje w nich uwarunkowania wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw przemysłu żywnościowego oraz stosowanych przez nie strategii konkurencji. Ważnym kierunkiem Jej badań w zakresie poszukiwań sposobów wzrostu konkurencyjności podmiotów stały się więzi integracyjne i sieci organizacji, w tym klastry biznesowe. Uczestniczyła wówczas w wielu konferencjach międzynarodowych organizowanych przez m.in. TCI, EAAE, IAAE, COPE, IIIS, IGWT, IMETI dbając o umiędzynarodowienie wyników badań swoich i członków zespołu naukowego. Jednocześnie pełniła od 2002 roku, przez 2 kadencje, stanowisko wiceprzewodniczącej Zarządu Oddz. Wojewódzkiego PTE w Poznaniu, i członka Rady Programowej Strategii Rozwoju Województwa Wielkopolskiego. Zainicjowała i realizowała współpracę z organizacjami. Ta współpraca była korzystna dla rozwoju naukowego młodej kadry.
Problematykę konkurencyjności na poziomie makro pogłębiła w piątym nurcie zainteresowań w pierwszych dwu dekadach XXI w., w ramach paradygmatu zwanego podejściem sieciowym w naukach ekonomicznych. W badaniach eksponowała rolę czynników niematerialnych w zapewnieniu przewagi konkurencyjnej na rynku światowym ( kapitał intelektualny, w tym społeczny, innowacje, wiedzę, relacje z otoczeniem). Wykonane badania własne Autorki inspirują do wyboru właściwych rozwiązań w praktyce gospodarczej. Jest bowiem twórcą modelu rozwoju aktywności innowacyjnej polskich przedsiębiorstw, modelu poczwórnej helisy z uwzględnieniem konsumenta 4.0 w realizacji zrównoważonego rozwoju. Wygenerowała model spirali wzrostu innowacyjności przedsiębiorstw oraz określiła sposoby wzrostu przedsiębiorczości. Jest także współtwórcą holistycznego modelu rozwoju kapitału intelektualnego przedsiębiorstw. Określiła oryginalną metodykę badania luki kapitału społecznego i metodykę multiwymiarowej jego analizy (MAKS) dla kompleksowej diagnozy tego kapitału, a także model teoretyczny kształtowania jego poziomu i struktury, adekwatnego do potrzeb tworzenia gospodarki opartej na wiedzy. Poszukiwała czynników sprawczych w więziach formalnych i nieformalnych oraz współpracy podmiotów i rozwoju relacji międzyorganizacyjnych dla wzrostu efektywności, innowacyjności i konkurencyjności w dążeniu do zapewnieniu zrównoważonego rozwoju. W tym okresie zintensyfikowała badania w zakresie makroekonomii gospodarki światowej (makroekonomiczne dysproporcje, międzynarodowe stosunki gospodarcze, światowe łańcuchy dostaw, współczesne teorie handlu międzynarodowego, przepływy kapitału, polityka handlu międzynarodowego ) w paradygmacie zrównoważonego rozwoju.
W trzecim dziesięcioleciu XXI w. podjęła nowe wyzwania naukowe związane ze skutkami kryzysu pandemicznym Covid- 19 i pokonywaniem zagrożeń związanych również z wojną na Ukrainie. Dokumentuje potrzebę wzrostu interwencji państwa w procesy gospodarowania i rozwoju nowych form handlu wewnętrznego w łańcuchu dostaw ( spółdzielcza, komandytowa, PPP i firm rodzinnych). Opublikowała na ten temat wiele artykułów w czasopismach światowych. Pomocne stały się w tym zakresie, wyniki analiz i badań oraz rozwijane przez autorkę koncepcje zrównoważonej konkurencyjności i zrównoważonych innowacji polskich przedsiębiorstw, uwzględniające bariery w tym zakresie i sposoby ich pokonywania. Badała więc koncepcję gospodarki cyrkularnej jako modelu gospodarki trwałego i zrównoważonego rozwoju: ewolucję, nowe modele, zalety i bariery, zwracając szczególną uwagę na straty i marnotrawstwo zasobów, a zwłaszcza żywności. Doprowadziło to do koncepcji modelu nexus Woda-Energia-Żywność (W-E-F) połączonego z nexus Food Security- Food Losses-Food Waste.
Całość działalności naukowej prof. E. Skawińskiej charakteryzuje spójność i ciągłość. Przechodzi Ona na drodze swojego rozwoju od badań związków i zależności czynników i efektów gospodarowania na poziomie mikro, poprzez mezo do makroekonomicznych.
Jest autorką wielu programów dydaktycznych dla nowych kierunków studiów i specjalności. Opracowała kilka nowoczesnych podręczników samodzielnie lub we współautorstwie, do przedmiotów które prowadziła. Są to np. Polityka żywnościowa, Wstęp do makroekonomii, Ekonomia międzynarodowa, Makroekonomia, Międzynarodowe stosunki gospodarcze, Konkurencyjność przedsiębiorstw, Badania marketingowe w zarządzaniu organizacją, Klastry biznesowe. Zostały one wydane przez renomowane wydawnictwa krajowe (PWN, PWE, TNOiK, CeDeWu, PTE) lub uczelni uzyskując bardzo dobre oceny czytelników i publikowane recenzje.
